Η ΩΡΚΑ ουδεμία σχέση έχει με το (κατά τα άλλα συμπαθές) περιώνυμο θηλαστικό. Ούτε και με ωκεανούς, εξάλλου. Είναι η Ώρα της συνάντησης – ει μη και της συνεύρεσης – πάνω από Κοινές Ανησυχίες που βασανίζουν τα μέλη της. Μετά από χρόνια σε άλλες ομάδες, οι «Ωρκιανοί» αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να τραβήξουν το δικό τους δρόμο, καταθέτοντας το μεράκι τους σ’ αυτό που αγαπάνε: το θέατρο.

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Δυο Λόγια για το Έργο

Στο βασίλειο του παραμυθιού, οι μέρες περνούν ήρεμα και ευχάριστα. Η (κανονική) βασιλική οικογένεια ζει την (κανονική) ζωή της με τον (κανονικό) τρόπο που γνωρίζει από χρόνια. Η Αυλή χαίρει άκρας υγείας, είναι βυθισμένη στην ησυχία, βουτηγμένη στην πολυτέλεια και απορροφημένη απ’ την ομορφιά. Το όνομά της είναι «κανονικότητα».


Τι γίνεται, όμως, όταν η τάξη των πραγμάτων διαταράσσεται με τον πιο απόλυτο τρόπο; Τι γίνεται όταν ραγίζει η επιφάνεια και τα θρύψαλά της γδέρνουν το δέρμα της πραγματικότητας; Τι μπορεί να κρύβεται κάτω από τη «φυσιολογική ζωή»;

«Η βουβή, φοβισμένη παρουσία των πολλαπλών ελλείψεων», απαντάει ο Γκομπρόβιτς, «αποκαλύπτει στον καθένα τις δικές του ρωγμές, τις δικές του διαστροφές, τις δικές του βρομιές... Η Αυλή δεν αργεί να μεταμορφωθεί σε γεννήτρια τεράτων».

Μαύρη κωμωδία ή ιλαροτραγωδία; Φαντασία ή πραγματικότητα; Παιχνίδι καταστάσεων ή κοινωνικό σχόλιο; Ο Βιτόλντ Γκομπρόβιτς ανασηκώνει το πέπλο της καθημερινότητας και μας δείχνει το πρόσωπό μας με την ακρίβεια χειρουργού και την επιδεξιότητα ταχυδακτυλουργού. Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά τη συγγραφή της, το έργο του παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ, βγάζοντας γλώσσα στο σύγχρονο άνθρωπο και τη ζωή του.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου